فرهیختگان:صادرات نفت و گاز کشورهای عربی در بطن فرصتهای همکاری مورد انتظار بین کشورهای اوپک و هند در سالهای آتی است که دلیل عمده آن پتانسیل عظیم این کشورها و چالشهای داخلی هند است و پیشبینی میشود تقاضای سوخت و انرژی را تا ۲۰۵۰ دوبرابر کند. کشورهای عربی درحالحاضر و آینده، در سطح ذخایر و تولید، از جایگاه مهمی در بازارهای جهانی نفت و گاز برخوردارند. درمقابل، هند یکی از بزرگترین واردکنندگان انرژی در جهان است که فرصتهای گستردهای را برای تقویت روابط اعراب و هند در زمینه تجارت نفت و گاز بهمنظور به حداکثر رساندن سود متقابل از فراوانی ظرفیتهای اعراب و شکاف کسری در بازار هند فراهم میکند.
صادرات نفت فرصت ویژه اعراب
کشورهای عربی تقریبا ۷۲۵ میلیارد بشکه ذخایر اثباتشده نفت دارند که ۵۴.۳ درصد کل ذخایر نفت جهان را تشکیل میدهد. همچنین تولید نفت این کشورها به ۲۵.۴ میلیون بشکه در روز افزایش یافته است. این آمار نشاندهنده سهم ۲۹.۳ درصد این کشورها از کل تولید جهانی ۸۶.۶ میلیون بشکهای در سال ۲۰۲۱ است. از سوی دیگر هند تنها ۰.۳ درصد از ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد و براساس برآوردهای سازمان کشورهای عربی صادرکننده نفت (OAPEC)سهم آن در تولید جهانی از ۰.۷ درصد بیشتر نیست. این دادهها حاکی است که صادرات نفت و گاز اعراب یکی از محورهای اصلی مسیر توسعه روابط با هند خواهد بود که سالهاست شاهد شتاب قابلتوجهی در چندین حوزه است. خالص صادرات نفت و فرآوردههای کشورهای عربی از روزانه ۱۷.۴ به ۱۹.۴ میلیون بشکه در سال ۲۰۲۱ افزایش یافته است. دلیل اصلی رشد صادرات نفت و گاز کشورهای عربی بهدلیل افزایش واردات کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه از ۱۵.۴ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۰ به ۲۱.۷ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۱ است. در این میان دادههای بخش انرژی داخلی هند حاکی از افزایش شکاف تولید و مصرف نفت در دهه گذشته است. این شکاف از ۲.۴ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۰ به ۴.۲ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۱ افزایش یافت که دلیل آن افزایش مصرف و ثبات نرخ تولید از میادین نفتی داخلی بود. پیشبینی میشود رشد تقاضا برای نفت کشورهای عربی به افزایش صادرات از ۱۹.۴ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۱، به ۲۴.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۳۰ و سپس به ۲۸.۵ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۵۰ برسد. همچنین انتظار میرود که کسری و درنتیجه نیاز به واردات در هند از ۴.۱ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۱ به ۶.۲ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۳۰ و سپس به ۸.۲ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۵۰ افزایش یابد. از سوی دیگر برآوردهای OAPEC حاکی است که صادرات نفت کشورهای عربی تا سال ۲۰۴۵، ۶۴.۸ درصد از کل واردات نفت کشورهای آسیا و اقیانوسیه را تشکیل میدهد. این رقم در سال ۲۰۲۱، ۵۹.۷ درصد بود.
فرصتهای بخش گاز
صادرات نفت و گاز کشورهای عربی فرصت دیگری برای بهرهمندی از کمبود گاز هند و افزایش تقاضا برای واردات LNG است؛ موضوعی که فرصتی مهم برای کشورهای عربی تولیدکننده و صادرکننده گاز است. کشورهای عربی تقریبا ۵۵.۷ تریلیون مترمکعب ذخایر گاز اثباتشده دارند که ۲۶.۳ درصد از کل ذخایر جهانی را تشکیل میدهد. براساس دادههای OAPECتولید گاز کشورهای عربی به ۶۲۶ میلیارد مترمکعب رسید که ۱۵.۵ درصد از کل تولید جهانی، ۴۰۵۱ میلیارد مترمکعبی در سال ۲۰۲۱، است. از سوی دیگر هند تنها ۰.۶ درصد از ذخایر گاز جهانی را در اختیار دارد و تولید آن از ۰.۸ درصد تولید گاز جهانی فراتر نمیرود. از همین روی این یک فرصت برای کشورهای عربی صادرکننده گاز است. کشورهای عربی از مازاد گاز هر دو نوع صادراتی (خط لوله و مایع) برخوردارند که در سال ۲۰۲۱ به ۱۷۷ میلیارد مترمکعب رسید، همچنین تقاضا برای واردات گاز در اروپای غربی و کشورهای آسیا و اقیانوسیه درحال افزایش است. تقاضای هند بهسرعت افزایش یافت و این منجر به افزایش بیش از دوبرابری کسری در ۱۰ سال گذشته از ۱۲.۲ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۱۰ به ۳۱.۳ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۲۱ شد. مازاد صادرات گاز در کشورهای عربی احتمالا تا سال ۲۰۵۰ به ۱۹۷ میلیارد مترمکعب افزایش مییابد، درحالیکه پیشبینی میشود کسری و نیاز وارداتی برای هند به ۹۲ میلیارد مترمکعب افزایش خواهد یافت. وضعیت گاز در هند تفاوت چندانی با نفت ندارد. شکاف بین مصرف و تولید گاز از ۱۲.۲ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۱۰ به ۳۱.۳ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۲۱ درحال افزایش است، درحالیکه انتظار میرود تا سال ۲۰۵۰ به ۹۲ میلیارد مترمکعب افزایش یابد. انتظار میرود صادرات گاز طبیعی مایع خاورمیانه از ۱۲۸ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۲۱ به ۲۴۸ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۵۰ افزایش یابد، و در مقابل واردات هند از ۳۲.۴ میلیارد مترمکعب به ۱۵۵ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید. این یک فرصت عالی برای صادرات نفت و گاز کشورهای عربی برای گسترش و بهرهمندی از کسری کشورهای بزرگ آسیایی است. کشورهای عربی برای افزایش ظرفیتهای خود در صادرات نفت و گاز طی سالهای آینده حساب ویژه باز کردهاند تا با افزایش سرمایهگذاری در پروژههای اکتشاف، تولید و… سهم بیشتری از بازارهای جهانی را بهدست آورند. براساس برآوردهای Apicorpحجم سرمایهگذاریهای برنامهریزیشده در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا در بازه زمانی ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۶ حدود ۸۷۹ میلیارد دلار بوده است.
تجارت آزاد؛ کلید جهش صادرات
با توجه به تلاشهای دهلینو برای انعقاد یک مشارکت اقتصادی و تجاری همهجانبه با کشورهای خلیجفارس، انتظار میرود صادرات نفت و گاز از کشورهای شورای همکاری خلیجفارس در سالهای آینده شاهد رونق باشد. در این زمینه کشورهای شورای همکاری خلیجفارس دور سوم مذاکرات گسترده تجارت آزاد با هند را از سال ۲۰۰۶ با هدف تقویت همکاری با بزرگترین شریک تجاری خود در منطقه از سر گرفتهاند. البته اواخر سال گذشته وزیر بازرگانی و صنعت هند اعلام کرد دهلی و کشورهای شورای همکاری خلیجفارس برای آغاز دور جدیدی از مذاکرات تجارت آزاد بین خود توافق کردند. این مذاکرات پس از دو دور قبلی در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸، سومین دور بین هند و کشورهای شورای همکاری خلیجفارس است. نایف فلاح مبارک الحجرف، دبیرکل شورای همکاری خلیجفارس اعلام کرد که این دور از مذاکرات بر موضوعات امنیت غذایی و امنیت انرژی، ازجمله ارتقای صادرات نفت به هند متمرکز خواهد بود. کشورهای حاشیه خلیجفارس بزرگترین شریک تجاری هند در جهان هستند. بهطوریکه حجم مبادلات تجاری بین آنها از آوریل ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲ به حدود ۱۵۴.۷ میلیارد دلار رسیده است. کشورهای عربی همچنین ۳۵ درصد از واردات نفت هند و ۷۰ درصد از واردات گاز طبیعی مایع را به خود اختصاص دادهاند. صادرات نفت خلیجفارس به هند به ۱۱۹.۲ میلیارد دلار از ۶۲.۲ میلیارد دلار سال مالی گذشته افزایش یافت. عربستانسعودی در عرضه نفت به هند پس از عراق در رتبه دوم و امارات در رتبه سوم قرار دارند. قطر همچنین یکی از تامین کنندگان اصلی گاز طبیعی مایع است که نشاندهنده اندازه وابستگی هند به خلیجفارس در زمینه امنیت انرژی است. در اوایل سال ۲۰۲۲، هند با امارات متحده عربی توافقنامه اقتصادی جامع امضا کرد که هدف آن کمک به صادرکنندگان هندی بود. قرارداد امضاشده در فوریه ۲۰۲۲ با هدف افزایش حجم مبادلات تجاری غیرنفتی بین دو کشور از ۶۰ به ۱۰۰ میلیارد دلار در پنج سال آینده صورت گرفت. براساس دادههای سال مالی گذشته امارات متحده عربی بزرگترین شریک تجاری هند پس از ایالاتمتحده و چین بوده که ۷ درصد از کل تجارت خارجی هند را به خود اختصاص داده است. دو کشور طیف وسیعی از کالاها و محصولات، بهویژه مشتقات نفتی، پلاستیک، مواد معدنی، فولاد و آلومینیوم را مبادله میکنند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰